رشد روزافزون جمعیت در تهران و مصرف بی رویه آب در این کلان شهر موجب شد، مقامات آبی ، برای سیراب کردن این شهر به منابع آب دیگر استانها دست درازی کنند.

پروفسور پرویز کردوانی، پدرکویر شناسی ایران در گفت و گو با شانا به جای واژه "دست درازی "از "غارت" استفاده می کند و می گوید: در جدیدترین تمهیداتی که اندیشیده شد،  قرار است آب با کانال ٣٠ کیلومتری و از ارتفاع ١٥٠٠ متری کرج به تهران انتقال پیدا کند. بدبخت کرج که خود استان شده اما آب را ازآن دریغ می کنند.

او "ورامین "را مصداق دیگر این موضوع می داند و معتقد است:  شهر ورامین ٣٦٠ آبادی داشت اما با احداث سد، این شهر نابود شد. طبق توافقات قرار بود ابتدا یک دهم آب این سد به تهران انتقال پیدا کند . اما ٥ سال است که سهم ورامین یک قطره آب هم نیست.

کردوانی می افزاید:" قزوین" و "کرج " تا کنون به دلیل استفاده از منابع آب زیرزمینی ، در مقابل برداشت بی رویه  آب از سوی تهرانی ها  سکوت کردند،  اما بعید نیست با ظهور بحران آب در این شهرها، آنها نیز قد علم  می کنند.

کردوانی با اشاره به "تروریست های آبی" که آب را از بالادست می گیرند، می گوید: معضل کنونی آب ملی است اما فاصله ای با قومیتی و استانی شدن ندارد، از این رو باید به فکر راهکار اساسی بود.

او در ادامه به این سوال که آیا تهران با غارت آب همسایه ها، آباد شده،  پاسخ می دهد: نه تنها تهران آباد نشده، بلکه نابود شده است. تمرکز جمعیت در تهران به گونه ای شده که تهران به جهنم تبدیل شده؛ اما جهنم دوست داشتنی که دیگر آب ندارد.

پدر کویر شناسی ایران درباره وضعیت کنونی آب می گوید: اگر آب امسال جیره بندی نشود مطمئن باشید در سالهای بعد حتما این اتفاق رخ خواهد داد. چون دیگر منابع آبی نمانده است.

او در مورد مدیریت بخش آب کشور از دو نوع مدیریت سخن می گوید: دربخش آب دو مدیریت کلی وجود دارد. یکی جلوگیری در هدررفت آب و دیگری انتقال آب . متاسفانه لوله کشی آب ایران مربوط به سال ١٣٢٧ است و میزان هدروری در آن بیش از ٢٨ درصد است.

او با اشاره به اینکه مسئولان باید از " تشویق" و "تنبیه" در کنار هم استفاده کنند ؛ می افزاید: به عقیده من شهرداری باید زمانی مجوز پایان کار ساختمان را ارائه دهد که مطمئن شود از تکنولوژی روز استفاده می کند.مثلا به سیستم جمع آوری آب در پشت بام خانه که هم اکنون در جهان وجود دارد، مجهز باشد. وزرات نیرو هم باید زمانی برای نصب کنتور اقدام کند که از نصب شده شیرآلات کم مصرف مطمئن باشد.

او خواستارسرمایه گذاری وزرات نیرو در جهت اطلاع رسانی و استفاده از کارشناسان خبره است: کاراشتباهی که هم اکنون توسط وزرات نیرو انجام می شود این است که ابتدای سال از پر بودن سدها می گوید و چندی بعد خلاف آن ثابت می شود که نباید اینگونه باشد.

کردوانی در مورد تعداد چاههای غیر مجاز هم می گوید: متاسفانه هیچ آمار درستی در کشور وجود ندارد. اما آنچه گفته می شود این است که هم اکنون ١٠٠ هزار حلقه چاه غیر مجاز در کشور وجود دارد اما به نظر می رسد بیشتر باشد و وزرات نیرو از آن اطلاعی نداشته باشد . در تهران بیش از ٢٥ هزار چاه غیر مجاز وجود دارد. البته در کنار این ارقام ،باید به  ٦٠٠ حلقه چاه غیر مجاز هم اشاره کرد.

او راه حل تمام مشکلات آبی کشور را توجه به روستاها دانسته و معتقد است. قوانین کشور باعث مهاجرت بی رویه از روستا  به شهر شده است باید هرچه سریعتر فکری برای مهاجرتها اندیشیده شود ،تا آلودگی شهرها کم شود.

او گریزی هم به قانون می زند:"متاسفانه در قانون جمهوری اسلامی الویت اول آب،  به شرب یعنی شهرها اختصاص یافته است که همین موضوع باعث این مهاجرتها شده است."

کردوانی می افزاید: پس از شرب بقیه اولویتها به ترتیب صنعت ، خانه های روستایی ، کشاورزی و در آخر هم محیط زیست است.

پدر کویر شناسی ایران معقتد است: شهرها ، کشاورزی را هم نابود کردند . متاسفانه هر گونه لغزش در این زمینه که ارتباط مستقیمی با تامین غذای مردم دارد، می تواند خطرناک باشد.

او تاکید می کند: زمانی همه چیز نفت بود اما معضل آب و سپس امنیت غذایی در حال حاضر بالاتر از نفت است.

پدر کویر شناسی ایران در پایان وضعیت جغرافیایی ایران را هم گوشزد می کند: متاسفانه ایران کشور « خشکی » است؛ به طوریکه در منطقه ای قرار دارد که سطح متوسط بارش آن یک سوم متوسط بارش جهان است. غالب مناطق ایران بیابانی، نیمه بیابانی و کم باران است. از سوی دیگر ایران در دو سه دهه گذشته به شدت دچار پدیده خشکسالی است. یعنی سال هایی که میزان بارش متوسط سال از میزان میانگین پنجاه ساله پایین تر است به تعداد زیادی ملاحظه می شود."